Fase 2: Overgave.
(Deze blog is een vervolg op deel 1. Heb je dit nog niet gelezen? Kijk dan eerst even hier)
Na een tijdje van onvrede, onrust, je huis tig keer te willen schoonmaken, eindeloos todo’s opschrijven elke ochtend (en merken dat je er de energie niet voor hebt), heel veel rondjes wandelen, komt de fase van acceptatie. Wat ben je moe! Ik voelde na een paar weken pas dat ik echt moe was, dat ik zin had om te slapen, om te hangen, dat series kijken soms al teveel was en dat het even prima was om niets te doen.
De fase van overgave is noodzakelijk voor je herstel. Een overspannenheid, of burn-out is namelijk een rem. En die rem is er wel eentje om naar te luisteren. Fysiek heb je het nodig om je stress hormonen de tijd te geven om wat meer uit je systeem te laten gaan. Van leven op adrenaline en cortisol naar een ‘besef’ dat die hormonen eigenlijk overvraagd zijn.
Deze fase is dus de fase van uitputting kunnen voelen.
En toegeven hieraan is nodig. Je bijnieren, welke cortisol produceren, zijn overactief geweest, misschien wel voor een hele lange tijd. Deze bijnieren zijn de batterijen van jouw energiesysteem. En dienen dus opgeladen te worden! Dit doe je niet door maar gewoon door te gaan, dit doe je door te pauzeren.
Pauze.
En daarna, daarna pas, begint het opkrabbelen. Sla deze fase van toegeven niet over alsjeblieft, want je komt jezelf een paar maanden later gewoon weer tegen. Ik ging in deze fase weer aan het werk. Eens kijken hoe dat ging, want ik kon toch ook prima boodschappen doen en met vrienden afspreken. Ik was toch niet ziek?
Ik zie mezelf nog in de auto zitten naar het werk, misschien twee weken nadat ik me ziek had gemeld. Ik ging een uurtje proberen. Waar ik het ritje naar werk altijd heerlijk had gevonden, voelde ik nu volop spanning. Ik zat haast met hartkloppingen in de auto en herkende mijzelf niet.
“Gisteren voelde ik me nog best goed, toch?”
Aldus iedereen middenin een burn-out.
Eenmaal op het werk en mijn laptop open geklapt, overweldigde alles me zo enorm dat ik ‘m weer dicht heb geklapt. Ik keek om mij heen, naar mijn collega’s die hard aan het werk waren en voelde me een vreemde. Het voelde als falen, waarom kon ik niet gewoon aan het werk en gezellig zijn? Huilend ging ik weer naar huis, ik was er nog niet klaar voor.
Ik had de fase van acceptatie duidelijk nog niet bereikt.
In de ‘overgave fase’ van je burn-out plan je het liefst helemaal niets
Mijn klanten geef ik in deze fase altijd het volgende mee. Plan. Helemaal. Niets. Voel elke dag wat je voelt, probeer te connecten met je lichaam. Wordt je wakker en voel je je overreden? Draai je om, wat mij betreft blijf je de hele dag in bed liggen. Het is oke. Heb je juist zin om te gaan wandelen, doe dat. Maar verwacht niet óók nog met vrienden af te spreken, of het huishouden te doen. En rust, zoveel mogelijk. Ga op een yoga matje liggen, doe ademhalingsoefeningen, kies voor wat stretchen.
Alles wat je doet om in contact te zijn met je lichaam is helpend.
Dit is ook de fase waarin je met voeding en supplementen een hoop kunt ondersteunen. Natuurlijk is dit altijd helpend, maar in de eerdere fase is het vooral nog ‘wennen’ aan dat je mag ontspannen, en wil je niet al teveel in de oplossing gaan zitten. Nu is het perfecte moment om je lijf te voeden met veel groenten, met weinig suikers, geen koffie!, en vooral lekker veel vitaminen en mineralen. Want al dat herstellen, dat is topsport en daar heb je flink wat voor nodig.
Juist nu wil je dus extra goed voor je lichaam zorgen. De behoefte naar suikers, of snelle / makkelijke voeding zal groot zijn. En je hebt weinig energie, dus waar moet je de puf vandaan halen om ook nog eens uitgebreid en gezond te koken? Dit is een heel begrijpelijk patroon waar je in kan blijven hangen. Fysiek begrijpelijk, maar ook mentaal.
Snelle suikers en snelle koolhydraten zorgen namelijk voor snelle energie. Daar stuurt je lichaam natuurlijk het liefst naar. Dit is echter korte termijn een oplossing, maar niet voor de lange termijn. Want die snelle suikers en snelle koolhydraten zorgen óók voor het blokkeren van geluksstofjes en voor meer vermoeidheid! Doe dat dus liever niet.
Wat kan je wel doen?
- Gezond hoeft niet moeilijk te zijn. Soepen, smoothies, ovengroenten. Het zijn ideale manieren om veel groenten binnen te krijgen zonder dat het al teveel effort kost.
- Bak een bananenbrood en een notenbrood zodat je volop snacks hebt die je wél goed voeden.
- Zin in zoet? Check in bij je lichaam. Ben je misschien stiekem toch meer moe dan gedacht? Ben je onrustig, over je grenzen aan het gaan? Dan is chocolade geen oplossing. Even rusten wel.
- Kies liever niet voor koffie of alcohol aangezien dit juist belastend is en je hormoonbalans nog meer kan verstoren.
- Elke stap is winst! Dus misschien is 3 gezonde maaltijden wat veel, maar kan je er wel voor zorgen dat je in ieder geval tijdens de lunch extra aandacht aan je eten geeft.
Daarnaast kan je met supplementen absoluut ondersteunen. Mits je de juiste kwaliteit kiest. Als basis kies je voor een goede multivitamine, magnesium en vitamine D. Ook zou een B12 supplement kunnen helpen.
Bij Vitakruid kan je alle supplementen bestellen met 10% korting met de code Ellen10. Maar vergeet niet, elk lichaam is anders! Wil je advies wat te doen in jouw situatie? Ik denk graag even mee!
De fase van overgave is er eentje waar je lekker de tijd voor wilt nemen. En het is er ook eentje waarin je zeker nog regelmatig terug schiet naar weerstand, of het gevoel hebt dat je er al bent. Helemaal begrijpelijk. Probeer elke keer weer terug te gaan naar overgave. Voelen, lief zijn voor je lijf. Elke dag opnieuw inchecken en alleen maar doen waar jij behoefte aan hebt.
Lees alles over mijn herstel in deel 3.
