Daarmee wordt de behoefte naar suikers vaak alleen maar groter! De constante behoefte aan zoetigheid blijft. Je worstelt met je energie, hebt de bekende dips na het eten en je voelt je schuldig dat het je niet lukt om die suikers te laten staan.. Als anderen het makkelijk lijkt te lukken, waarom kan jij dan het patroon niet doorbreken? 

Ik denk dat dit komt omdat je niet weet hoe. Welke vicieuze cirkel je ook in zit, het gaat pas echt lukken om er uit te breken als je snapt hoe je lichaam nou eigenlijk werkt. Want wat als ik je vertel dat het niet veel te maken heeft met jouw wilskracht? Je wilt het patroon doorbreken, maar je weet niet hoe. En ik snap dat volledig, want als je uitgeput op de bank ploft na een lange dag dan zijn die suikers zo verleidelijk.